Ben Hep Seni Sevdim

Ne kavgalarımız
Ne uzaklar
Ne de avuntuları yaşamın.
Hiçbir şey unutturamadı seni.
Hala kusursuz mermer bir tanrıça gibi
Karşımda hayalin.

Öyle kolayca bir havucu söker gibi topraktan
Yüreğimden söküp atamadım seni.

Bir serçe sıcaklığıyla
Yumuşak kızıl saçlarından tenime esen
Ilık rüzgarları sevdim.
Terinle kutsallaşan
Bebek alnından öpmeyi sevdim.
Kıvrımlarını ve çukurunu keskin gözlerinin
Ve çoğu zaman yaşarttığım
Derin kahverengi gözlerini sevdim.
Yüzünde bir çocuğun oyuncağı gibi duran
Kocaman burnunu sevdim
Küçük kıvrımlı dudaklarında
Dudaklarımın vuslatını sevdim.
Sırlı bir inanç gibi taşıdığın
ve susadığımda
bir pınar gibi cömertçe sunduğun
yangın yeri serinliğinde göğüslerini sevdim.
İki kumral kuğu gibi ince ve uzun,
Bedenimi sevgiyle saran, avutan
sımsıcak kollarını sevdim.
Eve dönerken adımlarımı çabuklaştıran
Gülüşünü sevdim.

Ben sende
Kararlı ve keskin bakışlarıyla
Uzun çileli elleri düşmanı gösterirken cesur
kocaman krallıklara ve ordulara hükmeden
kadın hükümdarı sevdim.
Dobra sözlerini ve
Tunçtan gururunu sevdim.
Direncini ve devinen inancını
Ben senin
bir gelincik gibi kıvrak
çağların tandırnameleriyle alay eden
aklını sevdim.