Ben Hep Seni Hatırlarım

Ben hep seni hatırlarım
Ne zaman semaya ulaşsa çığlıkları martıların
Ben hep seni hatırlarım
Ne zaman elime bir kağıt kalem alsam
Ne zaman efkarla süzülse dumanı sigaramın
Ben hep seni hatırlarım
Elime bir roman alsam
Biraz sana benzer romanı kahramanların
Suçu yok ki hatıraların
Hiçbir suçu yok roman yazan yazarların
Ben her halukarda seni hatırlarım
Gülen bebeklerin gözünde
Ağlayan bulutların yüzünde
Dünyanın yazında güzünde
Bir paranoyak bir şizofren gibi
Ben hep seni hatırlarım
Elimde bir gofret olduğunda
Biri halimi hatrımı sorduğunda
Çaresizliğe düştüğümde
Hayata küstüğümde
Günün yirmidört saatinde bee!
Günün yirmidört saatinde
Ben hep seni hatırlarım
Ötesi yok işte delirmek böyle bir şey olmalı belkide
Bak unuttum yine...
Ne diyecektim sana
Dur dur
Şimdi hatırladım
Ben hep seni hatırlarım
İçime çöken yokluğunda
Düşlerimden çıkmayan çokluğunda
Alıp verdiğim nefesin her boşluğunda
Bir paranoyak bir şizofren gibi
Ben hep seni hatırlarım
Mart 2003