Ben Hep Oradaydım Şiiri - Sevinç Başbuğ

Ben hep
Oradaydım.
Kimseler yüzüne
Bakmazken
Kimseler kıyısına
Yaklaşmazken
Çakıl taşlarına
Dokunup
Kayalıklarına
Oturmazken
Ben
Oradaydım.
Aklım başıma
Aşk kapıma
Geldiğinde
Sarhoş olduğumda
Yağmur yağdığında
Toprak kaydığında
Fırtınada
Ben oradaydım.
Yunusların sessiz
Geçidinde
Rüzgarın gün batımında
İzbeliğin utanmazlığında
Oradaydım...

Ve banklar
Ve kayalıklara veda
Ve çakıl taşları yerine kiremit kaldırımlar
Ve zakkumlar
Aklı sıra
Çay bahçeleri...
Yani daha çok insan.

Çirkin bir ördekken
Oradaydım.
Sessizliğinde konuşurduk
Balıkçılarla ve martılarla

Çekildim o sahillerden.
Açmıyor beni herkesin
Aynı duygularla eskittiği deniz
Ve şımartılmış
Makyajlanmış
Lirizm.

Hatırlıyorum
Yürürken nasıldı
Ellerim ceplerimde..
Kızarmış gözlerimde yosun kokan
Liman.

Oradaydım.

Çirkinlikten her
kaçışımda
Ben
Hep
Oradaydım...