Ben seni değil,
Bende bıraktığın izi sevdim.
Bir parçam oluşunu değil,
Bendeki toplamını sevdim.
Ben seni değil,
Cadısüpürgesi mizacını sevdim.
Eşikteki batıl inancını değil,
Beni kovalarken çektiğin besmeleyi sevdim.
Ben seni değil,
Benimle zıtlaşmanı sevdim.
Musevi inadı gözlerini değil,
Teninden vaat edilmiş topraklarını sevdim.
Ben seni hiç sevmedim,
Ben hep kendimi sevdim.
Kendimi çok sevdim,
Seni de kendim gibi sevdim,
Kendimi sever gibi.
Ben aslında hep kendimi sevdim…
Kayıt Tarihi : 23.4.2016 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Alper Tunga Taktak 23 Nisan 2016 Cumartesi Saat: 10.00 Bolvadin – Emirdağ Karayolu/Afyonkarahisar
Ve daha neler...
Duygu zengini bir şiir...
Sevdim.
Güzel düşünceleriniz çok teşekkür ederim...
TÜM YORUMLAR (1)