ıssız kıyılarda büyüdüm
sonsuzluğa doğru küçüktü adımlarım
mahzunluğum üzerimde
ben hep çocuktum
sağanak duygularım
kış soğuğu içinde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Teşekkür ederim.
Hayırlı çalışmalar.
Ahh o masum çocukluğumuz ve ona has masum ve çocukça duygularımız... Gerçi bizler bir çok müstesna çocuk gibi gerçek bir çocukluk yaşayamadık ve o günlerimiz hep çileyle, meşakkatle geçti ama yine de o günlere dönmek ve o özel günleri tekrar yaşamak istediğim zamanlar olmuştur. Daha gerçekçi düşündüğüm zamanlarda ise o günlere bir daha dönmek istemediğimi görmüşümdür. Rabbimiz akıbetimizi hayra tebdil etsin amin.
Serbest vezinden fazla hoşlanmam ama sizin bu manalı şiirinizin hatırı için iki defa okudum ve beğendim. Tebrikler hayırlı çalışmalar Çelebi bey kardeşim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta