Ben hep çocuk kalmalıyım
Dudaklarımda türküler...
Söylemeliyim bağıra çağıra
Dağa taşa.
Yalın ayak sokaklarda gezmeliyim
Rüzgâr benim için esmeli
Güneş benim için doğmalı
Ben hep çocuk kalmalıyım.
Ben hep çocuk kalmalıyım
Öğrenmemeliyim kötülük ne, günah ne?
Saf, tertemiz yüreğim,
Tek başına karşı koyabilmeli
Kirlenen dünyaya.
Kötülük gelmemeli elimden kimseye
İnsanları karşılıksız sevmeliyim
Ben hep çocuk kalmalıyım.
Ben hep çocuk kalmalıyım
-Kırık dökük de olsa-
Oyuncaklarım olmalı,
Oyunlar oynamalıyım akşamadek.
Koşmalıyım bir topun peşinden
Üç beş arkadaşla,
Yağmur çamur demeden.
Annem babam kızmalı
Aldırmamalıyım,
Ben hep çocuk kalmalıyım.
Ben hep çocuk kalmalıyım
Gündelik telaşlar yormamalı beynimi.
Nedenlerden, niçinlerden uzakta,
En güzel çağlarımı yaşamalıyım
Dolu dizgin.
Akşamleyin yorgun argın girmeliyim yatağa
Uykularım bölünmemeli gece yarılarında
Güneşle birlikte uyanmalıyım.
Ben hep çocuk kalmalıyım,
Çocuk kalamayanlara inat.
Kayıt Tarihi : 24.4.2013 10:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!