Ben Hep Çocuk Kalayım Şiiri - Özcan İşler

Mutlu etmek için sahibini vicdan aynası
Cüceyi, dev devi, cüce
Küçüğü, büyük büyüğü, küçük gösteriyor
Farkında mısın madam?
Akbaba gibi doğ, yaşa sonra da öl
Bir yaraya merhem olmadan...

Hey sen! Büyük dağları ben yarattım
Havasında ki, gurur abidesi
Dağların senin gölgen olmadığını
Bilmiyorsun amma
"Dağlar senin gölgen değil"
Diyenede düşman oluyorsun
Kendini bilmemekse büyüklük
Büyüklük sende kalsın be adam!..

Kimseler alınmasın, darılmasın
Ben yine sapanımla yıldızlara nişan alayım
Bırakın gezegenimde küçük çocuk kalayım
Çocukça seveyim çocukça güleyim.
Oyuncaklarımla oynayayım
Varsın oyuncu olmayayım
Kırılsın evim, arabam ama
Kalbim kırılmasın...

Erişilmez madamlar
Büyük adamlar
Erişilmezlik, büyüklük sizin olsun
Haset etmiyor, öykünmüyorum
Yaratan'ın hatırına sizide seviyorum
Bir yalanım varsa gözüm körolsun...

Masumluğun doruğunda
Çocukluğum yeter bana
Küsmeyi unutup
Körebe, saklambaç oynayayım
Kavga ettiklerimle
Kızınca, dövünce annem
Yine koşup sarılayım ben
Ne olur bir sakıza bir şekere mutlu olayım
Ben hep çocuk kalayım...