Sessizlikte yankılanır içimdeki sesler,
Bastırılmış duygular, unutturulmuş hisler.
Bir kimlik ararım, silinmiş izlerde,
Var mıyım, yok muyum, belki de hep gizlerde.
Adım yok, sesim yok, duymadınız hiç beni,
Gölgelerde yaşadım, bir nefes almayı bekler gibi.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta