Sen duymadın ama ben hep anlattım
Geceye, duvara, kendi içime…
Nerede düştüğümü
Hangi cümlede sustuğumu
Hangi bakışta kendime küstüğümü
Sessiz bir çığlıkla haykırdım
Kimi zaman ağlayarak kendi içime
Kimi zaman gülerek belli etmeden
Ama duyulmayacağını bilerek
Ne zaman yoruldum
İçimde bir yer daha karardı
Bir kuş daha sustu
Neşeyle öten sesi yeniden kısıldı
Sen hiç duymadın ama ben hep anlattım
Kimi zaman kendi kendime
Kimi zaman sessiz bir sensizliğe
Kayıt Tarihi : 13.9.2025 22:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!