Ben hazanın kızıyım,
Mevsim sararınca,
Hüzünler dağıtırım.
Kimine az,kimine çok,
Kapı,kapı dolaşır ağlatırım.
Sakın kızmayın,
Verdiği görevdir bu bana
Tabiat ananın.
Hüznün çoğunu da,
Her zaman,
Kendime saklarım.
Çok görmeyin bunu bana,
Dedim yaa!
Ben hazanın kızıyım,
Hüzün en çok bana lazım.
Siz, yazı, kışı, baharı
Doya,doya yaşarken,
Ben hüzünle mayalanır,
Yeni hüzünler yaratırım,
Ve beklerim anamı,
Penceremden sizlere bakar,
Saat yine hazanı vurunca,
Yeni görevlere doğru
Yolculuğa çıkarım.
Ben hazanın kızıyım,
Mevsim sararınca,
Hüzünler dağıtırım...
03.12.2006
AYDIN.
Kayıt Tarihi : 3.12.2006 18:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili Kardeşim : Vefa Karanfil
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum güzel bir şiir olmuş.
Şiirdeki ustalığınızı ve bu şiirinizi, Tebrik ediyor başarılarınızın devamını diliyorum.
İlk Tam Puan Tekirdağ'dan
Her şey gönlünüzce olsun dileklerim ile;
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (1)