Uzak, kimsesiz ama tanıdık bir şehirde kalakalmış
bıkkın ve hüzünbaz bir bedenim şimdi.
Geride bırakılmış, bırakılmaya zorlanılmış bir yığın an kırıntıları…
Hiçbiri de acılı gölgelerini silemiyor ensemden.
Şu an hangi zamanı yaşıyor yüreğim?
Kendimi terk ettiğim yoksul, umutsuz, yitik zamanları mı?
Çareyi bir hiçe sığdırdığım, bir hiçte aradığım ahmak zamanlarımı mi?
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta