Ben Hataydım Şiiri - Muhammed Emin Sayıner

Terkedilmiş bir kentin
Hüznünü taşıyor ruhum
Herkes ihtiyacı olanı aldı
Ve gitti
Kimi açtı
Doyurdu karnını
Kimi öfkeliydi
Bana kustu kinini

Eskiden bilirdim acıyan yerimi
Bir şiir basardım
Kabuk bağlardı yaralarım
Şimdi öyle mi
Hangi şiir hangisine yetsin ki

Dağ olduğumu sanırdım eskiden
Öyleydi de bir zamanlar
Çokça pusuya şahit oldum
Kimler gömüldü toprağıma kim bilir
Yine de
Umut yeşerdi her yanımda

Sonra olan oldu tabi
Önce gece çöktü ruhuma
Sesimde bir titreme başladı
İlahını kaybetmiş bir dünya
Bir başına bir çocuğun
Omuzlarına çöktü
Çorak bir toprağa döndüm
Ayağı kesildi tabi herkesin
Kuş bile uçmaz oldu.

Bendeki de saçmalık işte
Kim neyi çıkarsız sahiplenmiş ki
İçimdeki acıdan ürettim ben her şeyi
Sonra şiir bile terk etti beni
Yıllarca biriktirdim
Bir dizeye sığabildim ancak
Ben hataydım...