Ben Hasreti Senden Öğrendim

Bölemediğimiz ne kaldı
Kor olmayı beklerken
Günler
Acılar
Sevdamız
Hepsi bölündü
Yol düşlerinde
Kırmızı bir karınca
Parmaklarımda yürüdü
Ölümü ve yaşamı bölerken
Ben hasreti senden öğrendim
Bakışlarında ayrılık vardı/bilemedim
Bakışlarında karanlık inanki göremedim
Karakış hüküm sürüyordu her dokunuşunda

Teninde yanlızlık haykırıyordu
Gurbeti soluk soluğa
Hepsi bölündü
Bölmediğimiz
Ne kaldı
Kaderimle
Omuz omuza