Ben Halkımın sesiyim. Şiiri - İshak Özlü

Halkımın yüreği yanıyorsa,
Yanar yüreğim duramam,
İnerim meydanlara.
Birken bin olurum,
Mitinğlerde coşar,
coşku seli olurum.
Dalğa dalğa yayılır,
Afakın dörtbir yanına,
Dosta güven,
Sahtekara korku salarım.

Yürüyelim dostlar meydanlar bizim,
Haykıralım canlar doğrular bizim.
Akın akın gelen alaylar bizim,
Kolkola çekilen halaylar bizim.

Gün olur yazarım,
Adaletin terazisinde,
tartılır kelimelerim.
Yaprak yaprak dağılır,
Gönüllerde yer bulurum.

Gün olur söylerim,
Sazımın telinden,
Nağmelerin dilinden,
Ulaşırım duyması gerekenlere.

Emeğimi satana,
Ekmeğimi çalana,
Tatlı aşıma zehir katana,
Cephe olurum,
Tepe tepe büyür,
Dağ dağ yükselirim,
DUR demek adına.

Gün olur ezilene,
Gün olur sömürülene,
Doğrular adına,
Bayrak olur,
Dolaşırım elden ele.

Güç bizim söz bizim yiğitler bizim,
İş bizim aş bizim topraklar bizim,
Ekmeğimi çalan hırsıza karşı,
Göklere yükselen Bayraklar bizim.

Yanlışı görmeye,
Doğruları söylemeye,
Yürürüm sert adımlarla,
Edirneden Karsa,
Millet olur,
Haykırırım.

Kula kul olmadan,
Zalımın zulmünden korkmadan,
Vicdanı üç kuruşa satmadan,
Rahat yatağımda yatmadan,
Yatarım zındanlarda,
Doğru bildiğim yolda şaşmadan.

Kesilinceye kadar sesim,
Duruncaya kadar nefesim,
Düşürmem Bayrağı yerlere,
Çünkü ben;
Halkımın sesiyim.

Ver elini Ayşem mehmetler bizim,
Doğudan batıya zincirler bizim.
Toy bizim gün bizim Türküler bizim,
Korku eşkıyaya destanlar bizim.