Ne zaman ki başıboş sokaklarda gezsem
İnsanlar beni itinayla birilerine benzetir
Mesela öfkeli durakta dolmuş beklesem
Yahu daha çok bekleyecek miyiz derler
Her nedense insanlar beni kâhya beller
Keyfimin kâhyası olmak her şeyden iyidir
Güneşli bir günde limanlarda kuşlar öter
Kalabalığın içinden biri gelir bana seslenir
Şu bizim vapur ne zaman kalkacak birader
Oysa bendeniz mürettebattan biri değilim
Üstelik bir vapura bineceğim falan da yok
Ben sadece denizi ve vapurları çok severim
Bazı akşamüstlerinde bir kitapçıya giderim
Toprak olmuş şairlerin raflarda izini ararım
Yine o meraklı gözlerle karşı karşıya gelirim
Falanca filanca kitap var mıdır diye sorarlar
Ne kitabın adını bilirim ne de yazarı tanırım
Gündelik ihtiyaçtan markete girecek olsam
Banyo sabunu, peçete, deterjan ne tarafta
Keşke yerlerini bilsem de size tabela tutsam
Yok, be hanım ablam vallahi de bildiğim yok
İnan bana benim o taraklarda hiç bezim yok
İki parça aradığımı kendim bulabilsem ne ala
Belki insanlar beni oldukça sıradan buluyorlar
Ya da ne bileyim belki kendilerine daha yakın
Ben aslında işin orasını hiç mi hiç anlamadım
Bildiğim bir şey varsa sokaklarda olmam gerek
Dalgın gözlerle ortalıkta gezinen bir orta direk
Adımın bir önemi yok hasılı kelam ben halkım
Akın Korkmaz
Kayıt Tarihi : 10.11.2019 17:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!