Ben, Halkım! Şiiri - Zeynel Beksaç

BEN, HALKIM!

- 15 Temmuz’da ölüme koşanlara

Ben, halkım!
Alpaslan’ım, Fatih’im, Süleyman’ım
Vatan gönlümdeki tahtır benim
Gözümü yıldıramaz silah, tank
Ta Ergenekon’dan
Şahlanan bir atım
Uğruna her an ölmeye
Andım var benim
Andım!

Ben, halkım!
Asil kahraman Ömer’im
Otuz kurşun yesem de
Kanım oluk oluk aksa da
Namert kurşununa yenik düşmem
Kur’an şahidim olsun
Destan üstüne destan yazarım
Yol geçen hanı değil yurdum benim
Mete Han’dan beri
Tarihin ta kendisiyim

Ben, halkım!
Mevzubahis vatansa
Billah kükrer mezarda yatan da
Kalleşçe pusu kursanız
Kirli oyunlar oynasanız da
Bayrak inmez
Vatan bölünmez
Bu sevda hiç bitmez
Bitmez!
Ben, halkım!
Ben Malazgirt, ben Çanakkale’yim
Süngüyüm, topum, tankım
Allah, Allah diye haykıran
Göklere açılmış ellerde Zülfikar’ım
Ben Anadolu’yum
Baştanbaşa Türkiye’yim
Sırtımı yere verecek yiğit
Doğmadı daha
Doğmayacak!

Ben, halkım!
Okum, şimşeğim, yıldırımım
Sözkonusu vatan toprağıysa
Ben doğuştan şehadet şerbetini içmişim zaten
Al işte boynum kıldan ince diyen
Milyonlarca kenetlenmiş yüreğim
Bir sela okunuşunda
Zaferlere koşan koskoca orduyum
Ordu!

Ben, halkım!
Bükülmez bileğim,
Ezilmez imanım var
Kim ki göz koyar bu cennet vatana
Haklamadan
Uyku haramdır gözüme
Lokma haram
Ben, halkım
Sevdan öyle çok ki!
Kalbim sonsuza dek
Vatan diye çarpacak!