Yürüyorum
Ay ışığının aydınlattığı sokakta
Cebimdeki hayal kırıklıklarıyla yürüyorum
Bazen bakıyorum ardıma
Peşim sıra geliyorsun umuduyla
Sonra kızıyorum kendime
O gitti bir daha gelmez diye
Her nefes alışımda geliyorsun aklıma
Nefes almayı ilk seninle öğrenmiştim nede olsa
Sensiz benden eser yok bunu gördüm
Ölüyorum ay ışığım anlasana
Gözlerindeki özgürlüğe hapsolmuşum
Kaçamıyorum bu parmaklıkların ardından
Bir kaldırım taşına oturdum
Ağlıyorum ardından
Kayıt Tarihi : 11.9.2020 03:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bunları sana söylemek istemiştim. Bilirsin beni, yazarım ama söyleyemem böyle şeyleri. Olsun, ben biliyorum, defterim biliyor. Sen bilmesen de olur...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!