sokak çocukları üşüyor yüreğimde
şefkatli bir baba bekler gibi
ben mutlu bir çift gördüğümde
halim tükenmişliğin en dibi
sen bir şehrin en tepesinde
ben sokakların en kimsesizinde
sen iki çocuklu bir anne
ben hala o aşık onsekizinde
çalıp kapını ben geldim diyemem
küserim kendime aşkımdan utanırım
ellerimi uzatıp tutmanı isteyemem
durur zaman ben öylece kalırım
Kayıt Tarihi : 9.7.2014 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
şarkı sözü
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!