Ben Hala Güneşi Eteklerinden Öpmekteyim

Dumura uğramış aortun
Kanımı çürüten sayrısındayım.
Her yanım ölmekte.
Bölünmekte uykularım.
Saygınlık bir mezbelede
Can çekişmekte…
Oysa ben hala
Zengin pınarlardan
Sevgiler içmekteyim….

Nice barikatlar kesti yolumu
Nice kereler yara aldım
Nice ölülere yüz sürdüm
Sürüldüm nice sürgünlere..
Oysa ben hala,
Güneşi eteklerinden öpmekteyim…

Almayın beni kentinize,
Almayın sonra,
Mil çekerim gözlerinize
Karanlıklara boğulursunuz körlüğümle.
Aydınlığınız kirlenir sonra…..

Ne bir intizar.
Ne de bir sitem bu.
Bir şaşkın bakıştır duruşunuza.
Aşksa, sevdaysa,
Bir fazlalık gibi durur dilinizde
Veya ölüm gibi,
Hastalık gibi,
Ters durur sağlıklı halinize…

Demem o ki;
Bir çınarın köküne akarım…
Bir siyanın teninden
Kokumdan dostluklar saçarak
Bir gül olur açarım.

Anlatmaya bilgelik,
Anlamaya ariflik gerek.
Ben hala bir deryada
Bir gezgin yunus olup
Dervişçe yüzmekteyim.
Ve ben hala…
Güneşi eteklerinden öpmekteyim…

21 Ocak 2010 Erbil 22:30