Ben Hala Gece Olunca Şiiri - Selcan Gündüz

Kapı ziline esir yüreğim
Alaca kuşları atık nöbette
Belli ki bu gece de üşüyeceğim
Umut yüklü bulutlar da çoktan gittiler
Sırtında yeşillenmiş dostları
Kahverengi gözleriyle geceyi karşılıyor
Sokağımın bekçisi…
Bir o yana bir bu yana savuruyor saçlarını
Tenini delen rüzgara inat kök salıyor kapımda
Yalnızlığımın sağdık ortağı..
Sayıyorum …
Kaç adımda bitiyor kaldırım kenarı yalnız otlar
Sayıyorum basamakları çıkarken
Kaç kere kaç gider yare kırık bacaklar
Bir kedi geçiyor kapımın önünden
Bir hayli üzgün…
Sıkılmış belli gecenin mateminden
Korkak köpek havlaması duyuluyor uzaktan
Ardından bozacı narası
Ayhan efendinin o meşhur uzun havası
Bitmiyor sokağımın sessiz haykırışı..
Her güne bir umut uzanıyor
Bir yıldız dolaşıyor başıboş
Avlusunda sema volta atıyor…
Gece yalnız kendi ışığında
Kaldırım taşları hasret
Korsan bakışlı mum aydınlığa…
Kapı ziline esir yüreğim
Belli ki bu gece de üşüyeceğim
Tek adımda dışarıdayım
Oysa adım dahi söylemiyor yüreğin
Dilinde acı bir şarkı sokağımın sarhoşu rüzgar…
Ilık nefesi pencereden sızıyor
Geceyi kaç geçiyor bilmem
Beklenen kor olup küllenmiyor
Gün dönüyor mavi ufukta
Güneş yüzünü gösteriyor usulca
Ne güneşi görüyor ne günü kutluyorum
Ben hala gece olunca…