Aradında ben mi duymadım,
Geldin de ben mi görmedim,
Elini uzattın da ben mi tutmadım
Bir gün bir yazı okumuştuk
Dostlar birbiri için canını verir diye
Bizde aynı böyleyiz demiştik
Ben hala öyleyim
Ama sen yoksun,
Değil dost,
Sokakta karşılaştığım birinden daha uzaksın
Ben ne kör ne de sağırım
Uzanan ele de koşarım
Tutman için elimi uzattım,
Duyman için seni aradım,
Ama sen aramadın.
Bugün yanımda yoksun benim,
Ama birgün dara düşüpde,
Beni ararsan
Nerde olsam,
Kiminle olsam
Koşar gelirim
Sen unutsanda,
Ben hala dostum.
Kayıt Tarihi : 12.4.2006 11:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kıymet Sönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/12/ben-hala-dostum.jpg)
Beni ararsan
Nerde olsam,
Kiminle olsam
Koşar gelirim
Sen unutsanda,
Ben hala dostum.
Gerçek dostluklar mazide küllenip görünmez hayallere dönüştüler. Bunu net bir şekilde anlatan dizelerin şairine tebriklerimi yolluyorum.
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)