Ben Güzeli Sevmişim

Bir değil benim gönül verdiğim
Ben güzel olan her şeyi sevmişim
Ne bir çift ela göz, hilal kaş altında.
Ne bir gül dudak, şerbet tadında.
Ne sarı saç dalga dalga, kıvrımlı,
Ne cilveli, nazlı olsun, ne de edalı
Ne servi boylu, ince bellisi.
Ne ak göğsün üstünde nokta benlisi.
Ne dolgun bacakları düzgün olsun
Ne gamzeleri süzgün olsun
Tarife gelmez benim sevdiğim
Ben güzel olan her şeyi sevmişim.

Sevdiğim bir yar ise,
O da güzel olmalı,
Sevmeli sevilmeli,
Bana özel olmalı.

Dil verince bülbül susmalı,
Gül görünce gül utanmalı.
Gülünce yüzünde güller açmalı,
Etrafa neşe saçmalı.
İnlemeli gönül teli, gelince yanıma,
Bir kıvılcım düşmeli kanıma.
Sağ olanı öldürmeli,
Ölüyü diriltmeli.
Öyle güzel olunca,
Yar kucağında ölmeli.

Sevdiğim mevsim ise,
O da bahar olmalı,
Her mevsim bahar tadında,
Gönlüme dolmalı.

Güneş nazlansın sık görünmeye,
Dağlar hazırlansın yeşili bürünmeye.
Koyun, kuzu baharla meleşmeli,
Sevgililer bağda, bahçede söyleşmeli.
Çiğdem boy vermeli, nevruz direnmeli,
Güller goncaya sancı çekmeli.
Sonra birden ısınıverince hava,
İkindi vakti çıkalım seyrana,
Dilime bir türkü takılmalı,
Onunla gam, keder yakılmalı.
Mis kokmalı çayır çimen
Toprak kış uykusundan uyanırken
Ara sıra yağmur kadirlik yapmalı
Şakır şakır yağıp iyice ıslatmalı.
Mayısta cennete dönmeli dünya
İstemem hiç bitmesin bu rüya.

Sevdiğim dost ise,
O da güzel olmalı.
İyi insan denmeli,
Güzel adam olmalı.

Adam dedimse
Erkek-kadın fark etmez
Adam olsun yeter,
Cinsiyeti beni ilgilendirmez.

Dili ile kalbi bir olmalı önce
Güvenilmeli söz söyleyince
Sözünde durmalı bir de
Dönerse olmaz söz verir de
Sevmeli beni, şartsız sevmeli
Sevince karşılık beklememeli
Dar günümde uzaklaşmasın yanımdan
İyi günde can istesin canımdan
Mezara kadar götürmeli sırrımı
Esirgemesin gerekirse yardımı
Bazı şeyleri benden öğrenmeli
Bilmediğimi o öğretmeli
Kederlenince güldürmesini
Kızınca durdurmasını bilsin
Ben ağlarken ağlasın, gülerken gülsün
Sahip olmalı eline ve diline
Sağlam olsun illaki beline
“Ben” yerine “biz”i koyabilsin
Paylaşınca yarım ekmekle doyabilsin
Aramızda ne mevki, makam, ne kıdem olmalı
Benim dostum yarım, buçuk değil,
Adam gibi adam olmalı.

Güzel olan daha neler var neler
Söz uzar zamanı heder eder.

Bağlamamda tel ile sevmişim türküyü,
Kimi şen şakrak neşeli, kimi hüzünlü.
Bir slov beste alır beni götürür
Dolaştırır âlemi geri getirir.
Yaylı tambur yahut keman sesi
Bence seslerin en özeli
İçli bir şarkı saba veya neva makamında
Hayatı yaşamak isterim nihavent tadında

Edebiyatı düşünceme terbiye demişim,
Her sanatı onun içinde bilmişim.
Şiire ta ezelden gönül vermişim.
Güzel sözü ibadet aşkıyla sevmişim.

Canlı bir yağlı boya tablo,
Çeker alır içine beni,
Kara kalem resim ile
Kovalasam kendi gölgemi.

Kubbeli mimaride işlenir renk renk
Nakış nakış türkuaz bir emek
Camiler içinde ışıklı hoş serinlik
Sesin yankısından doğar derinlik.
Motifler kuldan Hakk’a dilenen dilek.
İşte bu sanat gerçek Türklük demek

Sevdiğim daha nice güzel var
Güzel ise gönlümde yeri var.
Saymakla bitmez güzellikler.
Şimdilik bu kadar yeter.

Bir değil benim gönül verdiğim
Tarife gelmez sevdiğim
Ta ezelden gönül vermişim
Ben güzel olan her şeyi sevmişim.
14.06.2007