Ben Gurbetten Kalmayim Şiiri - Emine Yilmaz

Sen bana bakma
Bazen dalgalanirim
Avuclarima sigmaz dünya
Yüregim almaz kahpeligi
Ve tasiverir denizlerim
Ansizin kursunlar yagar geceme
Sevdamin mahremiyetine el uzatilir
Gülümün dikenleri batar canima
Sessiz kanarim
Sen bana bakma be gülüm
Ben gurbetten kalmayim

Artik dört yaprakli yoncalari aramiyorum ümitsizce
biliyorum
Bulsamda bana sans getirmeyecekler
Bir günes sicagi yüregim vardi zamanin birinde
İsitirdi her yani
Oysa simdi buzdagi misali dokundukca ben ürperirim
Belki hic bir seye bu kadar üzülmedim
Hic bir seye aglamadim bu kadar
ahh be gülüm
Ben icimdeki gurbete yanarim

Gün olur durgunlasir nehirlerim öylesine basibos kivrilir
Ama bazende bir feryat figan kopar ki
Bir ben kalirim icerde...bir ben darmadagin
Hic birseye eyvallah etmemistim be gülüm
Bir sevdaya boyun egdim umarsizca
Bir hasrete yenik düstüm caresizce
Bir yalnizliga tasidim yolumu
Dedim ya
Sen bana bakma be gülüm
Ben gurbetten kalmayim.