Ben Gurbetim.
Gurbet hep benim içimde yara
Aklıma düşünce yüreğim ağlar
Gizli gizli gözlerimden sular akar
Gurbet benim içime actı yara
Vatan yaşamak için yurt edinilir
Doğup büyüdüm gezdiğim yerler
Hep yufka ekmeği turşunu özler
Gurbet benim içime actı yare
Tütüyor burnuma burcu kokular
Özlemim kat kat hep yükseliyor
Kavuşacağim günleri ible cekiyor
Gurbet benim içime actı yara.
Hasretim katmerlendi bitmiyor
Gurbet içimi eritip Yok ediyor
BU hasretliğe yürekler dayanmıyor
Gurbet artık benim içimde eriyor
Binlerce kilometre ıraklardayım
Başka dillerle anlaşmaktayım
Ruhsuz insanlarla calışmaktayım
Gurbet benim içimde ben gurbetim.
Türkce dertleşecek arkadaşlarim
Uzaklardalar hürce,özgürce vatanım
Dilimiz farklılaştı,karıştı ana lisanım
Gurbet benim içimde ben gurbetim.
Doğan Tufan
Dogan TufanKayıt Tarihi : 9.5.2020 00:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dogan Tufan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/09/ben-gurbetim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!