Sayfalar dört bir yana dağınık
üzerlerinde şiirler dünden kalan
ve yarına varamayacak
Gerçekten ben miyim şairi
bu cüretkar temsillerin
ben miyim bu korkunç
ben miyim bu hiddetli
tanıyamaz oldum kendimi
Kimin güdümlediği belli değil
bu güneşi örten, bağıran, çağıran caniyi
sahi üzerimde bir yafta mı var
ya da ben güneşi gerçekten örttüm mü
Karanlığı mı oldum
bu dünyamın, partiküllerimin
öldü mü bu sebepten kimse
Ya güneş
beyaz bir kara delik olamaz mı
Avutun beni
ben güneşi örtmüş olamam
ne zaman bu oldum ben
ne zaman ruh oldum ben
ne zaman buğu oldum ben
yüreksiz bir alçak ya da
kendimi aynada böyle görmezdim
en azından...
Ve şimdi anlıyorum
aynalar çok şey gösterirmiş
sanardım
meğersem
yalnızca insanı örtbas eden
bir et kataloguymuş
herkese farklı görünen
14 Ağustos 2024
Mikail KurumKayıt Tarihi : 14.8.2024 04:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!