Ben gülmem kader.

Alem’in Sultan’ı gelse eğilse,
Artık gül diyorsun; ben gülmem kader!
İstemem bu yazgı benim değilse,
Artık gül diyorsun; ben gülmem kader!

Neydi o yaşarken aşkın azdığı,
O sen değil miydin Rabb’ın yazdığı,
Şu garip ömrüme mezar kazdığı,
Artık gül diyorsun; ben gülmem kader!

Bundan sonra saadetim, ar benim,
Doksan dokuz ibadetim , yar benim,
Sevda diye bir adetim var benim;
Artık gül diyorsun; ben gülmem kader!

Bu dünya yalandır , Yılan ah eder,
Şu sefil gönlüne, inan kahreder,
Kimisi meczuptu, kimi derbeder,
Artık gül diyorsun; ben gülmem kader!

Bunu da yazasın temiz bir yere,
Adem’i ırmaksa Havva bir dere,
Şirin’ler aşkımı dağlardan sora,
Artık gül diyorsun; ben gülmem kader!

Bundan sonra saadetim, ar benim,
Doksan dokuz ibadetim , yar benim,
Sevda diye bir adetim var benim;
Artık gül diyorsun; ben gülmem kader!

Yusuf’sam beni bir günaha sokma,
Bu aşklar Ömer’in kanından çıkma,
Nil nehri vicdanlar kızıldan akma,
Artık gül diyorsun; ben gülmem kader!

Hallac’dım hem nasıl aşkı dokurdum,
Yoksa Yunus’muydum şiir şakırdım,
Kabristan yolunda dua okurdum,
Artık gül diyorsun; ben gülmem kader!

Bundan sonra saadetim, ar benim,
Doksan dokuz ibadetim , yar benim,
Sevda diye bir adetim var benim;
Artık gül diyorsun; ben gülmem kader!

Şiiri yazan şu elim değil mi?
Mısır’ın Sultan’ı dengim değil mi?
Lebbeyk huzur Hac ahengim değil mi?
Artık gül diyorsun; ben gülmem kader!

Bahtım kara imiş, yüküm ağırdır,
Ağlarım her yokuş, yolum bayırdır,
Giderim belki de ölüm hayırdır,
Artık gül diyorsun; ben gülmem kader!

Çimendağ’ım saadetim, ar benim,
Doksan dokuz ibadetim , yar benim,
Sevda diye bir adetim var benim;
Artık gül diyorsun; ben gülmem kader!
2012

ÇÖLE ÜRYAN DÜŞTÜM / 54 -55. SAYFA