Ben Gülerken Şiiri - Korel Okay

Ben Gülerken
Ağlayanları Düşündüm,
Severken Sevgisizleri
Mutluyken mutsuzları düşündüm,
Bulutlar üzerimdeydi hep.

Sevebilecek eşim
Şefkat verecek oğlum,
Çölün ortasında kuru bir dal gibi kaldım
Yokoldum.

Kendim için yaşamadım hiç,
Yaşam bir oyundu sanki
Bense rol yapamadım,
Savruldum kuru bir yaprak gibi
Oğlum,canım oğlum!

24.09.2005
Korel Okay