Ben Gülemem Çocuk... Şiiri - İlyas Baltacı

bir ben gülemem...

ömrüme biçilen kederin,
kıvrımlarından düşen kırıntılar kadardı
benim öyküm;

...taze bir acıyı daha kaldıramam
sözün bittiği yerdeyim
anlasaydın / anlatırdım

bir ben gülemem
gülmeyi de unuttum
gülümsemelere kırgınım çocuk
senin kadar içten gülemem

biriken gözyaşlarımda boğulurum
kimselere diyemem
kirletilmiş bir hayatın
fukara kollarında büyürüm
ezilirim, bükülürüm, kahrolurum...

devşiremem artık bu dikiş tutmaz ömrümü
o kadar doluyum ki anlayamazsın

yaşamak bana göre değil
yüzümde derin izleri dururken
parmak uçlarım sızlar
mutluluk bile sırtını dönmüş
mıh gibi düşmüş kara yazıma
bir ben gülemem

sen beni anlayamazsın
boşu boşuna nefesimi tüketme
şairler çoktan vurulmuş
yaşamak onlara hiç yakışmadı...

20 mart 2015
Karakalem çalışması
uykusuz bir gecenin köründen 05:30