- Evet, ben Gülcan;
Hayatı sadece yaşadıklarıyla gören,
Gülmenin bile bir sebebi oldugunu bilen,
Ağlarken, neden ağladığını bilmeyen insan...
Yüreginin; '-Dur! ' demesine aldırış etmeden
Doluya tutulmuş gibi kaçan insan..
Gökyüzüne baktığı zaman hayalleri
Uykuya daldığı vakit rüyalarda yaşayan,
Tebessüm edip kendince aynada;
'Bu ben miyim? ' diyerek,
Her defasında karanlık dünyanın kapılarını aralayarak
Gerçeği bulmak ümidiyle,
İçinde yaşadığı huzursuzluğu gizleyerek
İnsanlardan kaçıp, beyninde ki sorularla
Ne istediğini kendi bile bilmeyen,
Gözleriyle bir noktaya bakarak,
'Adım, Gülcan! Ama ben kimim? ' diyen
İşte bu insan benim... Ben Gülcan
İsmimin anlamını bile taşıyamayan insan benim! ....
Kayıt Tarihi : 1.11.2008 14:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)