Ben Gücümü Anne Olmamda Buldum

Bir değil dört mevsim kışı yaşadım
Geceler karanlıktı gündüz aydınlanmadım
Ben kaç bayramı bayramdan saymadım
Güldüm ama eksik kaldı hep bir yanım
Nefes aldım da sanki yaşadım
Gözlerim kaç yastık ıslattı sayamadım
Gözle görülmeyen bir ateşte yandım
Ben su diye dualarıma sarıldım
İçimdeki hüznü dökmedim dile
Sessizce çekildim bir köşeye
Olsada bir elimde dualarım, bir elimde umutlarım
Öyle zordu ki sınavım yarı yolda kalmaktan korktum
Yıllar öyle kolay geçmedi bana
Ya oğlum yürüyemezse, ya oğlum konuşamazsa korkusu taş gibi oturdu bağrıma
Bazen dibe vurdum, bazen dimdik ayakta durdum
Ben gücümü anne olmamda buldum
Güçlü olmaktan başka yok ki bir şansım
Azim ile sabrı takıp koluma devam ediyorum yoluma...