Ben Gri Ankara Şiiri - Furkan Durusu

Aklıma güzelliğin gelir
Ruhum benden gidiverir
Daha güzelsin güzel görenden
Gözlerin ruhuma panzehir

Sen Medine'sin ben muhacir
Sen kara tahta ben tebeşir
Yaz diyorsun beni gözünden
Gülü hangi kelam eder tasvir

Yüreğim yüreğine bir misafir
Ev sahibi olmak ister bu fakir
Anla birçareliğimi sözümden
Gözlerinde kalıyorum ben esir

Ellerin tenime en tesirli iksir
Ben bir kurudalım sense incir
Yıldızlar dökülüyor omzundan
Sensin belli ki gökyüzüne amir

Ruhum okşadın dedim olabilir
Bir gülüşün etti beni muharrir
Ay görse yüzün çatlar gamından
Ben gri Ankara sen Anıtkabir

Güzelliğine alamadım bir tedbir
Görmedim senden güzel bahir
Canım çıktı sanki canımdan
Fethetti beni en güzel müşir

Güzelliğine olamam ki müfessir
Aklımla gönlüm de hemfikir
Alev-i aşk saçılıyor gözlerinden
Bir bakışta etti yüreğimi kevgir

Sen gözümde en güzel çilingir
Açtın dilimin kilidini, ettin şair
Övünürüm sanma sözümden
Ben şairsem sensin en ala şiir

Kalmadı bende akıl fikir
Deli eyledin desem yeridir
Ellerin sıcak yanardağdan
Yaktığı yer tam kalbimdir

Yüreğim sana müteşekkir
Tanıdığımda oldum müftehir
Bir gül girdi içeri yüreğimden
Bu ne güzel bir şereftir

Dedim bu güzellik nedir
Sanki huri sanki peridir
Aklım aldın başımdan
Mesut olmamışım nicedir
Ben ilahiyim sen bendir...