Gün doğdu..
Pırıl pırıl içimi ısıtarak yüzüme gülerek gün doğdu..
Bekledim sabahın alaca karanlığında bu doğumu...
İzlemek istedim karanlığın nasıl aydınlıklar içinde kaybolduğunu görebilmek için bekledim...
Aslında hep gün batımını görmüşüm, gecenin karanlık yüzünü görmekten, gün doğumunu bakamamışım, meğer ne güzel doğuyormuş gün..!
-dedim ya pırıl pırıl, gözlerim kamaştı içime garip bir sıcaklık doldu..
Hava soğuk mu? ...
Hayır! sabahın gün doğumu saatleri hem de aylardan Kasım,hava soğuk değil!
Sabah yıldızı da gözden kaybolmuş,daldırdım gün doğumunu izlerken göremedim gidişini...
Ama oradaydı görmüştüm, ben görmüştüm sabah yıldızını...
Şafak vaktiydi hava bulutlu gibiydi gün doğumundan az önce..
Ama ben görmüştüm işte sabah yıldızını hem de bana göz kırpmıştı...
Sanırım o da anlamıştı ne kadar huzurlu, mutlu olduğumu.! !
hani bekliyordum ya gün doğumunu!
Sonunda doğdu işte.....
Hepinize yeni gün doğumundan merhaba demek çok güzel Günaydın... Anladım ki karanlığı yaşamadan gün doğmuyor..
Kayıt Tarihi : 12.11.2007 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karanlık gecelerinizin gün doğumuyla son bulacağı günleriniz olsun.....
Yazınızı benzer güzel duygularla paylaşmak, çok güzeldi.
Sevgilerimle.
ince vede hassas.
sanki bende oradaydım biliyormusun..
sanki yanındaydım..
ve karanlığı yaşamadan gün yüzüne çıkılamayacağını bir kez daha öğrendim..
ellerin dert görmesin ablam...
yüreğine sağlık...azime gürlek..
TÜM YORUMLAR (14)