MUTLULUK VEFA DA
Bırakıp gidersen tutmam yasını
Bir günde bulurum senden hasını
Onunla silerim gönül pasını
Üzülüp ağlayıp gözyaşı dökmem
Sevgi fedakârlık ister bilirim
Peşinden koşarım canım veririm
Tâkatım kalmasa ayak sürürüm
Kıymet bilmeyene asla diz çökmem
Bir yudum kahveye hatır sayarım
Soframa konanı yiyip doyarım
Sözünden dönenden bende cayarım
Çaresizce durup ben boyun bükmem
Gülleri koruyan daldaki diken
Gönül şadan olur seven var iken
Engin denizlere açılır yelken
Diken battı diye ben gülü sökmem
Mutluluk vefada bulan var mı ki
Bahardan sonraki tekrar kar mı ki
Sevgi gönülleri yakan kor mu ki
Ateşlerde yansam ben gönül yıkmam
Hasan ADA
05.03.2017
Kayıt Tarihi : 6.3.2017 14:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!