Ben gölgesiydim hayatın.
Üzerine oyun oynanan kölesiydim.
Düşüne düşüne sallanan ölüsüydüm.
Bir gölgeydim gölgeliği onaylanmayan bir gölge.
Sen meyvesiydin hayatın.
Üzerinde titrenen bir çiçektin.
Her şeyin etrafında fır döndüğü cazibe merkezi.
Sen gül yüzüydün aşkların.
Biz sallana sallana vardık bir masala.
Demir attık varlığın kıyısına.
Ağlarını yırtık bilinmezlerin.
Usulca hayallerimizi birleştirdik.
Ve sonra gölgeler geldi.
Her biri kafeslerle örülü bilinmezlerdi.
Sonun başlangıcını hazırlayan insafsızlardı.
Yaşam dallarımızı kırdılar gün be gün.
Ayrılık rüzgarları girdi araya.
Duvarlarla, yalanlarla, gölgelerle örüldü sevdamız.
Şimdinin yokluğunda, geleceğin buğusunu yaşıyoruz.
Üzerine hüzün serpilen gölgeleriyiz aşkların neylersin.
04.04.2015
Fatih Ataşçi
Kayıt Tarihi : 4.4.2015 13:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)