Ben Gitmeden Şiiri - Ahmet Çiçek

ben gitmeden
selam söyle yağmurlarıma
çölde çiçek getirsin
ihtiyar bir kapıdan girsin içeri
kilitlerini açsın gençliğimin
iffetli aynalarda dokunsun saçlarına

ben gitmeden
zincirler vur baharlarıma
yüzün kalsın pencerelerimde
yasak bir şafağın kollarına at
eflatun çiçekler derilsin
üreyen yanlarıyla yeryüzümde

ben gitmeden
Islanır mısın korkularımda
çoğalır mısın gözlerimin tenhalarında
sevinsem çığlık çığlığa
ve birkaç damla merhem sürsem
yüreğinin kilitli kapılarına

ey yar
ben gitmeden
mecazını yitirmiş aşkların son satırına dokun
onunla büyülensin nağmeler
yıkılsın bentler
hercai gözlerinde arasam mı
Ötelere gömseler de umutlarımı
gülümser misin
duyduğum her fısıltıda
gelir misin?
eylüle yağmurlar değmeden