Ben Gidiyorum Şiiri - Arşer Demir

BEN GİDİYORUM

Bütün vücudum ve benliğim,kemiklerimi derilerimi, irademi su kabarcıklarına ve su birikintilerine emanet ediyorum.
Artık ben gidiyorum!
Hiçbir şey yaşanmamış gibi beni düşüncen ve ruhunun içinden alıp bir kenara bırakıyorsun.
Unutulmuş bir sırt çantası gibi.
Beni senin ruhun sürükledi senin aşkına.Yaşadığımız aşkı benim ruhuma sürükleyerek ve öğreten senin ruhundur.
Artık senin nefretinden daha fazla benim nefretim.
Ben gidiyorum!
Her şey benim yolumdu ama her şey benim pilanımdı.
Ah ruhum ben ona nasıl aşık oldum.
Görüyorsun bir uzun metrajlı film gibi görüntüleri,yaşanmışlıklarımız aklımın içinde tekrar tekrar oynuyor.
Demekki senin güzel olduğun yerde ben çirkinim.
Biliyorsun artık güzellik bilgelik değildir.
Herşeyi ben geliştirdim demekki hataydı.
Şimdi diyeceksin 'ki beni sevmeyi bilemedi ve başaramadın.
Ben gidiyorum yolculuk vakti geldi.
Ben gidiyorum!
Artık boncuk boncuk soğuk yağmur damlaları bana kanat geriyor.
Ve bana şunu söylediler senden uzaklaşmamak için bana kanat verdiler.
Gözyaşların artık bundan sonra senin silahın olsun.
Ben gidiyorum!
Senin nefretinden daha fazla benim nefretim.
Gözyaşlarım bundan sonra benim silahım oldu.
Ah ruhum canımızı ne kadar acıttı.
Soğuk yağmur damlaları bundan sonra bana kanat verecek.
Senden uzaklaşmamak için tekrar tekrar kanat veriyorlar.
Artık gözyaşların benim silahım oldu.
Ah ruhum canımızı ne kadar acıttı.
Bir uzun metrajlı film gibi aklımın içinde tekrar tekrar oynuyor.
Demekki senin güzel olduğun yerde ben çirkinim.
Unutma güzellik bilgelik değildir.
Ne zaman bu hatayı yarattım anlamıyorum.
Şimdi tekrar beni sevmeyi bilemedin diyeceksin.
Ben gidiyorum!
Ben gidiyorum!

/Arşer Payız)
11/Nİsan/2020