Ben gidiyorum Şiiri - Beşir Çitak

BEN GİDİYORUM
Yumruk yumruk hasretin var boğazımda
Yutkunamıyorum
Yolunu kaybetmiş çaresiz bir abdalım
Ne yana gitsem bilmiyorum
Tuzaklarla bezenmiş yollarım
Ve ben çoktan şaşırmışım yörüngemi
Bir ateş çemberindeki akrep gibiyim
Bir tek kendime yeter zehrim

Yüreğimin sesini nicedir duymuyorum
Ben ne amaçsız yaşamışım
Ve ne boş amaç uğruna heba olmuşum
Sol yanımdaki yaramın içindeki yarim
Ben bu gece firarım
Yüreğimde hasretinle ben gidiyorum

Bir deprem sonrasıyım şimdi
Yıkık,dökük,harabe bir şehir gibiyim
Arş i alaya yükseldi yüreğimdeki uğultular
Sahipsiz feryatlardayım
Geç kalınmış keşkelerde
Düşlerinden, gözünden göz bebeklerinden
Ve varlığımı hissetiremediğim hayatından çıkıyorum

Yüreğimi parçaladım seni sevmesin diye
Her bir parçası ayrı ayrı sevdi seni
Yüreğimin parçalarını sana bıraktım
Bir kuru beden bir ben GİDİYORUM

BEŞİR ÇİTAK