ben gidiyorum diyor çocuk
bulutlara bakarken
sesinde rüzgarların gelişi
yüzünde bir hayatın bitişi
gidiyorum ben diyor çocuk
elleri ellerime değiyor
akşamlarını soruyor günlerin
gülündüğü saatlerin rengini
kuşların göçtükleri yerleri soruyor
bakışlarıyla bir resim çiziyor
dudaklarından bir ağlamak
düştü düşüyor
ben gidiyorum diyor çocuk
altımı üstüme getiriyor
caddelerimden insanlar geçiyor
bir yerlerde bayraklar yarıya iniyor
ah! bir ben mi biliyorum
yoksa kimseler mi bilmiyor
ben gidiyorum deme çocuk
bir kere gidildi mi geri gelinmiyor...
Kayıt Tarihi : 2.5.2010 19:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gitme gidişlerin yüreğine dönüşleri gizler
beden bulunduğu mekanda namı diğer 'bilinmez'...
kuytulara düşme, ağlatırlar çocuk....
GİDİLİP DÖNÜLMEYECEĞİNİN ACISINI HİSSEDEMEYENLERİN ELLERİNDEN KAYARAK
ŞİİRİNİZ ÇOOOK DERİNDİ
YÜREĞİNİZİ YÜREKTEN ALKIŞLADIM
ben gidiyorum deme çocuk
bir kere gidildi mi geri gelinmiyor...
altımı üstüme getiriyor
caddelerimden insanlar geçiyor
bir yerlerde bayraklar yarıya iniyor
ah! bir ben mi biliyorum
yoksa kimseler mi bilmiyor
ben gidiyorum deme çocuk
bir kere gidildi mi geri gelinmiyor...
hüzünlü dizelerin şairini kutluyorum saygılarımla
TÜM YORUMLAR (12)