Kapılar kapandı.
Eskisi gibi,devam etmek.
Mantığını yitirmiş,
mantık özürlü kişi,
guruplarının arasında,
bir asalak
türünde yaşamak çok zordu.
Fakat,Lanet yağmacılarının
lanetiydi,bu belliki.
Uçurumlar var aramızda.
Fark burada aslında.
Ben sevemedim,bu kenti,
sen nasıl sevdin?
Sevdiren neydi?
Ve işimiz muhabbet,
itiraf et haydi.
Ne zaman bitecek
içimdeki bu kaos.
Öff görüyor musun?
nefes alamıyorum.
Vallahi sıkıyor,
gezindiğim her köşesi.
Sadece bu
; sadece bu kent.
Ve karardı dünyam.
Sen yaşa ve
kalmayada, devam et...
Ben gidiyorum...
Kayıt Tarihi : 8.11.2009 22:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!