seni aldım emanet saydım sardım
karlı başımmış kara boyalı saçım
olsanda ayağima elmastan nalınım
nalınlarımıda çıkardım ben gidiyorum
ettiğin reva gelmedi içerden yanıyorum
gelecek zindan oldu geçmişi arıyorum
dalda yaprak meyve kadar uzaklaştım
koptum yele savruldumben gidiyorum
pişman olsan geri dönemezsin kararlıyım
unutma yar ben senin hançerinle yaralıyım
yavruma hasreti merhem diye basacağim
kızımdan da geçtim alsana ben gidiyorum
bu kadar harap ettinki benliğimi kaybettim
oysaki böyle değildi yıkılan sarp hayallerim
tanımaz artık beni sılada dost bildiklerim
düşman olsan öldürsende ben gidiyorum
pus düşer gözlerime gençtir derler yaşım
duymasada ettiklerinden yana kulaklarım
toprağa karışsa dıştan gördüğün azalarım
hepsine deva diriltmeye desenki ben varım
sensiz paramparça olsamda ben gidiyorum ++++++ edepgan
Kayıt Tarihi : 12.11.2008 22:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!