Ben Gidiyorum Şiiri - Turgut Uzdu

Kaldırımlara sordum bütün gün
Boş vitrinlerde dolaştım durdum amaçsızca
Uzun saçlıları seyrettim sen diye
Gözlerin en güzelini aradım
Beyazlarına takılıp kaldım pembe ortasında
Çiçekler açmıştı kış günü
Bulutların getirdiği damlalara takıldım
Suçum neydi bilmiyorum
Sanki yargılandım engizisyonda
Sonra çalı çırpı tutuştu
Ben yakıldım.
Kordon boyunda yürüdüm
Eller hep el tutuyordu
Martılar… Martılar uçuyordu
Dalgalar kızmış gibiydi bir şeylere
Sanki kıyıya değil
Göğsümde tam senin olduğun yere vuruyordu…
Boş baktı gözlerim dört yöne
Ne sarılıp koklaşan âşıklar doldurabildi
Ne de sesleri yüreklerine benzeyen adımları
Gönlüm çöktü bir köşeye
Mahzundu, masumdu
Dudaklarını büzdü, boynunu büktü
Kaldı saatlerce…
Amaçsız dolaştım
Ilık bir sıcaklık yayılıyordu güneşten
Acaba senin sıcaklığın mıdır dedim
Hiç dokunmadım ki ellerine
Seni yaşayamadım ki bileyim
Bilemedim işte bilemedim.
Ben senin sevdanı sevdim
Sadece yürekti aşkı yaşayan
Kocamandı
Suçlamazdı, suçlansa bile
Ben gülmeden gülmezdi biliyor musun?
Hep sevdim derdi, hep seveceğim derdi
Üzmezdi, üzemezdi…
Bitti biliyorum
Kırıntıları dursa da içinde filizlenmeye hazır
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak
İnan
Dileklerin en muhteşemlerini sana bıraktım
Hepsi senin olsun
Mutlu yaşa
Ben, ben gidiyorum.
Şiirin Kayıt Tarihi 19.01.2008 22:01:00