Ben Gidiyorum Şiiri - Ahmet Erdem Kaya

Ben gidiyorum

Bugün alacasına kara çalındı sabahın
Sabahlar sana kalsın ben gidiyorum

Güneş ülkelerinin malum yiğitleri
Arzusuz gidişlerin ardında kalan her yabancı gibi
Kırık kanatlarımı böğrüme sokup
Sen aydınlıklarla kal ben gidiyorum

Sivas terminalinde sen kal ben gidiyorum

Gece mahkumlarına akşam neyler
Götür tüm ihtişamıyla mehtabı
Sen kal
Yorgun yokuşlarında Sivas’ın istasyon caddelerinde
Ben gidiyorum

Altın kalplilerin bileklerinde sahte kolyeler
Gardaşlar hep yalnız gezer bu şehrin soğuk gecelerinde
elleri ceplerinde; mütevellit, yorgun, yaşsız ağlamaklı gözler
Sen kal burada ben gidiyorum

Çifte minareler Timur’dan bezgin mavi çinilerini içinde karartıp
Gönlümde şavk etmektedir.
Tek sen kal gel burada
Zavallı gözlerim yorgun sensiz, sana mahrum
Tüm türkülerini sana bırakıyorum Sivas’ın ben gidiyorum sen kal

Daha dokunmadan tüm yüreklerim sende kurudu
Varsın dert ehleri derman arasın yarama
Sıradaki türkü senin yollar benim olsun
Sivas terminalinde ben gidiyorum. Sen hoş kal
Sivas gecelerinde sen tek hoşçakal