Ben Gidince Şiiri - Muhammed Okay

Son kuşlar da sofradan kalkıp
Hayatın kırıntılarını kanatlarında taşıyınca,
Şafak vakti tan yeri kızıl bir güneş doğuracak.
Ben de bütün harabe seferlerimi sırtıma alıp
Gölgemi bile cebime koyup
Sürgülü kapıları ardıma bırakarak
Uzaklaşacağım buralardan kavimler göçü telaşıylan.
Gidince ben bu şehrin herbir sokağından,
Silüetim dahi silinecek yeni günlere gebe gecelerin karnından.
O zaman;
Ne ay ışığı geceleri su içmeye inecek körfezin sularına,
Ne yağmur sesi merhaba diyecek toprağın kokusuna,
Ne de ufuklara serilen halıda gelincikler uyanacaklar ölüm uykusundan.