Ben Gideyim Sen Kal Burada

Öldüğüm yere servi diksinler
Seni eli kanlı yar bilsinler
Söyle mezarıma gelmesinler
Ben gideyim sen kal burada

Ağlama kalbim elbet geçer
Sevmek mi dedin ölümden beter
Bilmem bu hep böyle mi gider?
Ben gideyim sen kal dünyada

Arş’a çıkarmışım seni kendimce
Aşık dediler halimi görünce
Dert başlarmış birini sevince
Ben gideyim sen kal rahatta

Ağlarım uşşaktan ziyade
Aşıklıkta Ferhat mı biçare
Ben neyleyim derdime yok çare
Ben gideyim sen kal sahrada

Sevemem bundan sonra kimseyi
Hasretin öğretti bana incinmeyi
Sana bıraktım bu mülk-i devleti
Ben gideyim sen kal taht-ı revanda

Yaşayamadım ömrü bildiğimce
Belki sevmiştin kendi halince
Kısmet olmadı doymak güzelliğine
Ben gideyim sen kal rüyada

Bilemedin ya kıymetimi. Heyhat
Hasretini sevemedim bu mu kabahat?
Ben neyleyim çekilmez sensiz hayat
Ben gideyim sen kal dünyada