Ben giderken Şiiri - İbrahim Doğar

Ben giderken sorgular duvarlar
resmin tutanağım şiir ifadem
Ne kimseler okur ne de duyarlar
Hayalimde mahvolur öz iradem

Kelepçeleri takmışken pencere
Parmaklıklara dönmüşken kapılar
Kaçmayı denedimse de kaç kere
Gardiyanmış gibi tuttu anılar

Başa bela duvarlar ve defterler
Kimi sorar kimi yazar hep seni
Nemli kolonlar üzerime terler
Bırakıp giderken kalbe hisseni

Elveda bütün kestirme sokaklar
Zor geliyor böyle sessiz çekilmek
Peşimden gelmeyin ıssız duraklar
Dökmeyin göz yaşını ilmek ilmek

Otobüs kalkıyor görüşmek belki
Ahım kaldı söyleyin duvarlara
Sonra sen ey sevdiklerimin ilki
Ben giderken sen kokardı ankara