Ben Giderim Yavaş Yavaş Şiiri - Kamber Bal

Açılır gözlerim dünyaya ilk ağlama ile
Bir ufka bakar yavaş yavaş giderim
Tutunur beşiğinden emekler ayağım
Bir utka ışık yakar yavaş yavaş giderim

Dor at gibi şahlandım on beşimde
Binlercesini sevdim genç yaşımda
Daha görmez oldum peşimdekine
Ayak uymadı yavaş yavaş giderim

Çınar gibi kök saldım durdum kırkımda
Bir iplik, bin yama kaldı hırka sırtımda
Develeri taşırdım ben tek kürkümde
Çöllerde mecnunum yavaş yavaş giderim

Nice zamandır baktım durdum doruklardan
Acılara merhem yaptım hep koruklardan
Adım adım kaçarken türlü soruklardan
Bin vebale doğru gidiyorum uavaş yavaş

Kapandı bir anda aşkın aynası suratıma
Diyemeden daha erdim ben muradıma
Bal'lar dökülmeden hayatımın yollarına
Yürüdüm merdiveni bitti yavaş yavaş