İçimin kanat sesiyle uyanmak isterdim.
Hayatın ta bağrının ortasından.
Yaptıklarına bir anlam vermeden,
Gitmek istemiyorum.
Gitmeye gönüllü yanım yok.
Heveslendim vermeye..
Senin için canımı.
En ufak çırpınıştan korktum,
Seninle buluşmaya kurdum,
Bütün randevularımın çanını...
Karanlıktan korkmadığımı sanırdım,
Gözlerinin karanlığında kaybolana kadar..
Kayıt Tarihi : 18.1.2010 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)