Ben Gidemem Şiiri - Abdülkadir Karaca

Üstüme bir dünya acı ört
Yada mutlaka öldürecek bir kıvılcım ucunda
Durdur kalbimi
Durdur ki
Bu zoraki iç göç
Uğramasın ömrüme
Bir şeyler söyle
Kal demeni beklemem aptallık
Ama bir şeyler söyle
Bir adım ileri gidemeyeyim

Gözlerini kısıp susarsın ya birden
Hani yutkunursun da gamzen çıkar ya
İşte o sende bulduğum
En tatlı hüznüne hapset beni
Gidemem kara yazgıya kanıp
Sancısı çok bir umuda razıyım
Sevmenin bedeli ızdırap beklemekse
Senin dünyanda bana bu rol biçilmişse
Beni gönderme

Bana hep mutlu biten masallar okutuldu
Gülümsemeyi yüzümde unutmam bu yüzden
Şarkılarımdan eksik olmazdı saadet dilekleri
Hani en korkunç yaratık ejderhalar
En aşılmaz mesafe kaf dağıydı
Bir gün büyüdü,
Bir gün sensiz kalan bu adam
Anladı
Kandırılmıştı

Zoraki nefes alan
Her nefes düğümünde seni arayan
Eğer bu adam göremezse ela hüznünü
Sefil,kuytu ve karışık kelimeler dökülecek heybesinden
Bir şiiri daha olmayacak
Sensizlik en müzmin,en gerçek acıymış bitanem
Bunu anlamamı istiyorsan giderayak
Ben gidemem toprağında taşında sen yazılı bu yerden
Beldetün tayyibenin yüzüne arka dönemem ben

Tırpan bizim için ölüm değil berekettir
Simgelerine bile ihanet karışmış bir zamanın nefesi
Ciğerimizdeki
Ağzımızda ıslanan her sözün bedelini rehin bırakmışız
Ey aşk emanetimi geri ver bana
Ve sen sevgilim
Beni sende unutturacak birsöz söyle
Ben ayaz bir geceye sensizlikten sinemem
Üstüme bir dünya acı ört kalmamın şerefine
Ben senden gidemem

08 ocak 2007