Ben gideceğim, sen kalacaksın

Ben gideceğim, sen kalacaksın
Bir yaz sıcağı kadar umut doğuracak suskunluklar
Hatırlanmayacak unutulanlar bir daha
Fırtına çıkaracak büyük gemilerin rüzgarı
Küçük gemilerde son bulacak,deniz mavisi gözlerin
İçinde son akşamın parlamayan yıldızları
Seni beklediğim zamanların beni sana hatırlatması
Ya da unutturması
Sevgilerin çoşkun unutluşunun simgesidir
Hatırladığın soğuk kışların
Soğuk rüzgarları
Seni bana unutturdu
Güneşin gülümseyen yüzünde
Parlamayan bir ışık
Gecenin güneşinde yeni doğan aşklar
Hazin sonbaharların
Issız yerlerinde son arzusunda yaşamın
Sen,şen gezen kalbimin mutluluğunda
Hüzün imparatorluğu kurdun
Ve artık inanmıyorsun aşklara ve sevgilere
Katılaşan kalbinin son deminde
Ölümzüz bakışlarda unutulmamak
Ne büyük saadet!
Olmuyor dediğin yeni başlangıçlarda
Hayatına giren yeni sürprizlerde
Sana hoşcakal demek ne kadar zorsa
Acının her boyutunda,
Sevda yağmurlarında, unutulduğunu her defasında
Yüreğine anlatmak
Onu unutamadığını göstermez mi?
Sen duygularımı katılaşatıran ey aşk
Bana çok geç geldin
Bir sabah uyanıp herşeyin değiştiğini gördüğüm gün
Onu sabahın seherinde
Eski bir hatıranın içine gömüp gideceğim bu şehirden
Ah sen olmayan yıllarımın büyük hüznü
Hatıralarda büyük çoşkunun yaşandığı resimler
Ne olur gitme diyemediğin o büyük gün
Ölmek uçurum kenarında
Neye yarardı ki...
Seni geri getirebilir miydim
Mendilimi sallarken seni götüren zamanın ardından
Her şeyin ne kadar da pahalı olduğunu öğrendim
Seni uğurlamanın bedeli gözlerimin sonsuz yaşı oldu
O günden sonra artık dinmiyor
Ne kadar dudaklarım unuttu desede
Aslında yüreğim hiç unutmuyor.