Oturmuş kalkamıyor eğilmiş başı öne
Islanmış elindeki kâğıt baka kalmış elindekine
Zamanın farkında değil neler kopuyor içinde
Seslendim duymadı umurun da değildi dünya belki de
Kaldırdım başını sordum ne oldu diye
Konuşamadı baktı sadece kızarmış gözleriyle
Ağlamıştı tuttu ellerimi ıslanmış elleriyle
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta